Τετάρτη 7 Νοεμβρίου 2012

ΑΡΗΣ : Η ΒΑΘΙΑ ΚΡΙΣΗ-ΕΣΧΑΤΕΣ ΠΡΟΔΟΣΙΕΣ-ΑΤΙΜΩΡΗΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ

Αναδημοσίευση σχολίου 20ης Οκτωβρίου που δημοσιεύτηκε στη προσωπική μου σελίδα στο facebook ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΑΘΙΑ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΕΛΘΕΙ ΑΥΤΟΥΣ (βλ φωτο) ΤΟΥΣ ΡΩΤΗΣΑΤΕ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΛΜΑΤΕ ΝΑ ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΕΣ ΑΦΜ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ;;; 99 ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΒΑΛΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ "Αρειαντζήδες" ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΒΑΖΕΤΕ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΤΕΤΟΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ

από Περικλής Τράιος, Σάββατο, 20 Οκτωβρίου 2012 στις 1:14 μ.μ. ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΑΘΙΑ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΠΕΡΙΕΛΘΕΙ ΑΥΤΟΥΣ (βλ φωτο) ΤΟΥΣ ΡΩΤΗΣΑΤΕ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΛΜΑΤΕ ΝΑ ΜΙΛΑΤΕ ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΕΣ ΑΦΜ ΚΑΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ;;; 99 ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΒΑΛΤΕ ΤΟ ΚΑΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΑΣ ΟΛΟΙ ΕΣΕΙΣ "Αρειαντζήδες" ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΘΡΑΣΟΣ ΝΑ ΒΑΖΕΤΕ ΣΤΟΝ ΑΡΗ ΤΕΤΟΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ Ο ΑΡΗΣ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΚΡΙΣΗ; Η μεγάλη κρίση στην οποία έχει περιέλθει ο Σύλλογος και το πώς θα μπορέσει να τα καταφέρει και να ξεφύγει από αυτήν, είναι ένα πολύ μεγάλο και κυρίως πολύ σοβαρό θέμα. Μια μεγάλη και βαθιά κρίση, που δυστυχώς, έχει οδηγήσει τον Σύλλογο, να βιώνει πολύ δύσκολες έως τραγικές στιγμές, σε όλα τα επίπεδα. Το πώς ο ΑΡΗΣ, μπορεί και πρέπει να ξεφύγει από αυτή τη κρίση, είναι το μεγάλο ζητούμενο και θεωρώ απόλυτα δικαιολογημένα, αποτέλεσε (και) για μένα, ένα αντικείμενο πάνω στο οποίο έχω καταθέσει θέσεις και απόψεις κι έχω αναφερθεί επανειλημμένα και ειδικά στο διάστημα από τον περασμένο Απρίλιο (όταν και είχε τελειώσει το περσινό πρωτάθλημα) μέχρι και στις αρχές Ιουλίου, (όταν και είχα κάνει την τελευταία μου ραδιοφωνική εκπομπή και είχα δημοσιεύσει το τελευταίο μου άρθρο στην εφημερίδα). Γιατί πίστευα και πιστεύω, ότι ο ΑΡΗΣ, βιώνει μια μεγάλη βαθιά κρίση, όμως μπορεί και πρέπει να τη ξεπεράσει, αρκεί να υπάρχει πρώτα απ΄ όλα η θέληση και στη συνέχεια να επιλεχθεί το σχέδιο και η μέθοδος. Μπορεί ο ΑΡΗΣ να ξεπεράσει τη κρίση! Γιατί πολύ απλά είναι αδιανόητο για έναν ΤΕΡΑΣΤΙΟ Σύλλογο, όπως είναι ο ΑΡΗΣ, να μην μπορεί να ξεπερνά κρίσεις. Με αυτό το μέγεθος που πρεσβεύει, αυτή την ιστορία που καταγράφει 99 χρόνια τώρα, με αυτή την πάσης φύσεως προσφορά που έχει να επιδείξει και πάνω απ όλα αυτό τον κόσμο, αυτές τις χιλιάδες χιλιάδων πιστών οπαδών και υποστηρικτών, που κουβαλά πίσω του, είναι ΑΔΙΑΝΟΗΤΟ, να μην μπορεί να ξεπερνά μια κρίση, όποια κι αν είναι αυτή! Άρα το πρόβλημα, δεν είναι ούτε ο ΑΡΗΣ, ούτε η ίδια η κρίση. Το πρόβλημα, είναι τα πρόσωπα! Το πρόβλημα είναι τα πρόσωπα, που διαχειρίζονται αυτή τη κρίση. Το πρόβλημα στον ΑΡΗ, εξακολουθεί να εντοπίζεται στα πρόσωπα, που είτε δεν μπορούν, είτε δεν ξέρουν, είτε δεν θέλουν, να δουν κατάφατσα την πραγματικότητα και να αντιμετωπίσουν την κρίση. Το κακό στον ΑΡΗ, είναι οτι όλα αυτά τα χρόνια, οι περισσότεροι (αν όχι όλοι…) άνθρωποι που πέρασαν από τα διοικητικά του Συλλόγου και των Θεσμών του, αποδείχθηκαν, άχρηστοι, ανίκανοι και ακατάλληλοι για να έχουν στα χέρια τους τις τύχες και τα κουμάντα αυτού του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ Συλλόγου και των τμημάτων του. Αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων κι εκ του αποτελέσματος, οτι ο Σύλλογος, στα καλύτερα και πιο παραγωγικά χρόνια της σύγχρονης ιστορίας του, είχε πέσει σε χέρια ανθρώπων που όχι μόνο δεν είχαν πραγματικό και ουσιαστικό όραμα, αλλά ! Σε ανθρώπους ασόβαρους και "μικρούς" (από κάθε άποψη, ψυχική, πνευματική, υλική) για τα δεδομένα του ΑΡΗ! ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΠΟΥ ΕΦΕΡΑΝ ΤΟΝ ΑΡΗ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ Τον ΑΡΗ, ο Οκτώβρης του 2012, τον βρίσκει να βιώνει μια βαθιά κρίση! Κι αλίμονο σ αυτούς που δεν μπορούν να το καταλάβουν, και εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να ονειροβατούν ή να κρύβονται πίσω απ το δάχτυλο τους παίζοντας με τις λέξεις... Ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ, (σχεδόν) διαλυμένος οικονομικά, εκτίει μια σκληρή ποινή που του επιβλήθηκε και τον άφησε χωρίς παίκτες, προσπαθώντας να μαζέψει τα αμάζευτα και με όλα αυτά απίστευτα και απίθανα που εξακολουθούν να γίνονται (και να μην γίνονται) στο διοικητικό κομμάτι... Ο καλαθοσφαιρικός ΑΡΗΣ, (σχεδόν) διαλυμένος (κι αυτός!) να παλεύει να σταθεί στα πόδια του, βασισμένος στο φιλότιμο και την Αρειανή ψυχή... Τα ίδια και στον Ερασιτέχνη... Η ίδια βαθιά κρίση και στη Λέσχη, που πλέον, σαν οντότητα και σαν οικοδόμημα, κλονίζεται συθέμελα... Εκεί κατάντησαν αυτόν τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ Σύλλογο! Κι εξαιτίας τους, ο ΑΡΗΣ, έφτασε σ αυτό το σημείο απόγνωσης και απελπισίας, γιατί όλα αυτά τα χρόνια που προηγήθηκαν, διαχειρίστηκαν τις τύχες του και είχαν την ευθύνη αποφάσεων, επιλογών και πολιτικής, άνθρωποι πρόχειροι και επιπόλαιοι, άνθρωποι ματαιόδοξοι και εγωπαθείς, άνθρωποι πονηροί και υστερόβουλοι! Και αναφέρομαι σ αυτούς που άσκησαν διοίκηση και εξουσία, αλλά και σ αυτούς που αποτελούσαν την "παρά-διοίκηση" και ασκούσαν "παρά-εξουσία"... Αναφέρομαι φυσικά και στους διάφορους "παρατρεχάμενους", αλλά και στους πάσης φύσεως "βολεμένους" αυτού του συστήματος! Αναφέρομαι φυσικά σε όλους όσους ηθελημένα ή μη, παρείχαν τις πάσης φύσεως... "υπηρεσίες" τους σ αυτό το σύστημα. Σε όλους όσους στελέχωσαν και σε όσους έβαλαν πλάτη για να δομηθεί αυτό το "σύστημα" που οδήγησε τον ποδοσφαιρικό ΑΡΗ, στα 22 εκατομμύρια ευρώ χρέη και τον μπασκετικό στα 5 εκατομμύρια ευρώ άνοιγμα! Μιλάμε για το ΑΠΟΛΥΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ! Δυο ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΑ τμήματα, που είχαν πλέον, μετά το 2003 (μπάσκετ) και 2004 (ποδόσφαιρο) ήταν αναγεννημένα. Η εξυγίανση των τμημάτων (ΠΑΕ ΑΡΗΣ : υπαγωγή στο άρθρο 44 με ρυθμισμένο υπόλοιπο χρέους 3,5 εκατομμυρίων ευρώ & ΚΑΕ ΑΡΗΣ μηδενικό χρέος με την υπαγωγή στην ειδική ρύθμιση του άρθρου 46) σε συνάρτηση με την ΤΡΟΜΕΡΗ συσπείρωση που είχε ο κόσμος (ΠΑΕ ΑΡΗΣ 2004-2011 και ΚΑΕ ΑΡΗΣ 2003-2009), έκαναν τις συνθήκες ΙΔΑΝΙΚΕΣ για τον Σύλλογο! Κι όμως, το έγκλημα έγινε... Από ανθρώπους, ακατάλληλους, ανίκανους, άχρηστους και το χειρότερο όλων, επικίνδυνους για τον Σύλλογο, καθώς οι πράξεις τους, οι επιλογές τους, οι αποφάσεις τους, η πολιτική τους, η νοοτροπία τους και η συνολική τους παρουσία στον Σύλλογο, το απέδειξε περίτρανα και πανηγυρικά. Το έγκλημα έγινε, από ανθρώπους που είχαν οτιδήποτε άλλο μέσα στο μυαλό τους, εκτός από το ΜΕΓΑΛΕΙΟ του ΑΡΗ, δικαιώνοντας (δυστυχώς...) όλους εμάς, που πολλά χρόνια πριν, είχαμε δει τι γίνεται και είχαμε διαπιστώσει προθέσεις, είχαμε καταλάβει τι παίζεται και φυσικά, είχαμε καταδικάσει αυτό το σύστημα. Τότε που περνούσαμε απέναντι σ αυτό το "σύστημα", εξουσίας και παραεξουσίας, ασκώντας κριτική και λέγοντας τα πράγματα με το όνομα τους. Το τίμημα βαρύ, εν ονόματι της ελευθερίας της έκφρασης και του λόγου... Αχαριστία! Συκοφαντία! Ψεύδος! Ύβρις! Το χειρότερο όλων... ΑΔΙΚΙΑ! Όμως το κούτελο καθαρό! Η ματιά καθαρή! Πάνω απ όλα η ΨΥΧΗ ΚΑΘΑΡΗ! Η ΚΙΤΡΙΝΗ ΨΥΧΗ, που δυστυχώς πονάει και θλίβεται με όλα αυτά που γίνονται (και δε γίνονται) και κυρίως, με τις τραγικές στιγμές τις οποίες βιώνει ο ποδοσφαιρικός ΑΡΗΣ Εξαιτίας όλων αυτών των ΠΡΟΔΟΤΩΝ και ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ! Αυτών των ατιμώρητων προδοτών του Συλλόγου και εγκληματιών, σε βάρος της ιστορίας και του λαού του! ΙΣΤΟΡΙΑ ΛΕΒΕΝΤΙΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΛΛΑΓΗΣ ΑΦΜ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΩΝ... Η επιλογή της φωτογραφίας ασφαλώς και δεν είναι τυχαία... Είναι η πρωταθλήτρια ομάδα της περιόδου 1927-28 Το πρωτο πρωτάθλημα, η πρώτη επίσημη διοργάνωση στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου! Νικητής, ο ΑΡΗΣ! Γιατί αυτή την ιστορία, 99 χρόνια τώρα, ο ΑΡΗΣ την έχτισε με περηφάνια, με λεβεντιά και αξιοσύνη, μέσα στα γήπεδα και τους αγωνιστικούς χώρους κι όχι στα γραφεία, του εκάστοτε παρασκηνίου και αθλητικού κατεστημένου, που κατα καιρούς επιβάλει ο κάθε μεγαλοκαρχαρίας εφοπλιστής, επιχειρηματίας ή εθνικός προμηθευτής, προσδοκώντας να ξερογλύψει κάνα κοκκαλάκι, όπως κάνουν άλλες ομάδες! ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΣΑΙ ΑΡΗΣ! Και στον ΑΡΗ, όχι μόνο δεν ταιριάζουν τέτοια σκεπτικά και νοοτροπίες που κάνουν λόγο για αλλαγές ΑΦΜ και ονόματος, αλλάδεν πρέπει να λέγονται ούτε σαν σκέψεις από ΚΑΝΕΝΑΝ! ΥΓ Δεν θέλω να είμαι ισοπεδωτικός! Το γνωρίζεται πολύ καλά, οτι προσπαθώ πάντα να είμαι όσο δίκαιος και αντικειμενικός γίνεται, στη κάθε σκέψη και κρίση μου. Και δε θέλω σε καμία περίπτωση να «κάψω» τα «χλωρά» μαζί με τα αναρίθμητα «ξερόχορτα» και τα «ζιζάνια», κατά τη γνωστή λαική ρύση… Σαφώς και υπήρξαν περιπτώσεις ανθρώπων, (δυστυχώς λιγοστές…) που πέρασαν όλα αυτά τα χρόνια, πρόσφεραν ότι μπορούσαν, αθόρυβα αλλά ουσιαστικά, για τον Σύλλογο. Υπήρξαν (ευτυχώς!) και τέτοιοι άνθρωποι… ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΡΘΡΟ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012… Αναδημοσίευση του σχολίου της 2ας Ιουνίου 2012, από εφημερίδα "Αθλητικά Νέα". Γιατί αυτό που γίνεται από τον Ιούνιο, περισσότερο θυμίζει παιδική χαρά, παρά Ανώνυμη Εταιρία και μάλιστα Ποδοσφαιρική! Τότε υπήρχε ακόμη χρόνος! Η τιμωρία της ομάδας, με την απαγόρευση μεταγραφών, ήταν σχεδόν βέβαιη. Υπήρχε όμως χρόνος, να οργανωθούν καλύτερα τα πράγματα ακι φυσικά να δημιουργηθούν σαφώς καλύτερες συνθήκες, σε σχέση με αυτές που βρίσκεται τώρα το ποδοσφαιρικό τμήμα. Καλύτερες συνθήκες από κάθε άποψη, είτε σε ότι έχει να κάνει με το αγωνιστικό κομμάτι, είτε με το λειτουργικό-διαχειριστικό. Και μην μου ζητήσει κανείς, να (ξανά)πω "ποια ήταν αυτά που δεν έγιναν, ή ποια ήταν αυτά που έπρεπε να γίνουν", γιατί θα αρχίσω να ποστάρω κείμενα και σχόλια και άρθρα, μέχρι το βράδυ... Είπαμε... Τα γραπτά μένουν... Κι αυτό σαφώς και δεν αποτελεί κανενός είδους ικανοποίηση. Γιατί αν ίσχυε κάτι τέτοιο, όλη μέρα θα 'ανέβαζα" παλαιότερα μου κείμενα! Παράπονο είναι πρώτα απ όλα και μια πικρή αίσθηση, που αφήνει το απόσταγμα, όλης αυτής της κατάστασης ΑΘΛΗΤΙΚΑ ΝΕΑ 2 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 Περικλής Τράιος "ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ..." http://www.athlitikanea.gr/index.php/%CE%A3%CE%A7%CE%9F%CE%9B%CE%99%CE%91-%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%A8%CE%95%CE%99%CE%A3/%CE%A0.-%CE%A4%CF%81%CE%AC%CE%B9%CE%BF%CF%82/%CE%A4%CE%AD%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%BF%CF%87%CE%AE%CF%82.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου