Αυτό που είμαστε 2

Ένα σχόλιο που αξίζει να αναρτηθεί. Για να καταλάβουν όλοι τι θέλουμε από την ομάδα.


Είμαστε ΑΡΗΣ. Γιατί θεωρούμε αυτή τη μονάδα μοναδική. Και θέλουμε να είναι σε όλα τα επίπεδα στην κορυφή. Φυσικά και μας χαλάνε οι ισοπαλίες και οι ήττες. Αλλά πιο πολύ μας χαλάει να βλέπουμε μία ομάδα που δεν συμμερίζεται την γκάβλα μας και το πάθος μας γι'αυτό που λέγεται ΑΡΗΣ...


Εμένα προσωπικά πιο πολύ με χαλάει να βλέπω αδιαφορία παρά ανικανότητα. Και ακόμα πιο πολύ με χαλάει που διαπιστώνω ότι, αυτοί οι παίκτες που αποτελούν την ομάδα που γουστάρω (πλην ελάχιστων εξαιρέσεων μετρημένων στα δάχτυλα του ενός χεριού) έχουν πλήρη άγνοια για το τι σημαίνει η ομάδα αυτή για όλους εκείνους που γεμίζουν το γήπεδο, γι'αυτούς που τους ακολουθούν στα εκτός έδρας, ή για εκείνους που για τους δικούς τους λόγους δεν μπορούν να είναι κοντά στην ομάδα, αλλά την κουβαλάνε πάντα στις καρδιές τους.
Ο ΑΡΗΣ που εγώ γουστάρω ΠΑΙΖΕΙ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗ ΝΙΚΗ, άσχετα με το ποιον έχει απέναντί του. Και οι παίκτες του δίνουν τα πάντα, ακόμα και την ψυχή τους ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΞΙΖΟΥΝ να φοράνε τη φανέλα με το Θεό στο στήθος.
Αυτή είναι η φιλοσοφία που εγώ θέλει να έχει η Ομάδά ΜΟΥ! Αυτό φαντάζομαι είναι και το πνεύμα που αναφέρει ο coach "zed". Αυτό είναι που φαίνεται πως λείπει από αυτή την ομάδα. Αυτό είναι που με πληγώνει μέχρι στιγμής.
Και γι'αυτό ευθύνεται πρώτα ο αρχηγός, που δεν το "σφύριξε" στους υπόλοιπους. Ευθύνεται ο προπονητής, που δεν μπόρεσε να το "περάσει" στην ομάδα. Και ευθύνεται η διοίκηση που δεν το ξεκαθάρισε στον προπονητή από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στο Χαριλάου.
Είναι κάτι που μπορεί να διορθωθεί. Και πρέπει να διορθωθεί. Αλλά χρειάζεται ψυχραιμία και πολύ δουλειά. Η κριτική πρέπει να γίνεται και να ακούγονται όλες οι απόψεις. Πάντα καλοπροαίρετα. Πάντα για το καλό του συλλόγου.
ΑΡΗΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ...