Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2009

..............................



Αυτό το συναίσθημα όταν βρίσκεσαι στο Κλεάνθης Βικελίδης δεν μπορεί να περιγραφεί αν δεν είσαι παρών.
Δεν είναι το γήπεδο, τα συνθήματα, ο κόσμος, τα οποία υπάρχουν σε όλα τα γήπεδα, είναι κάτι διαφορετικό.
Δεν είμαι σε θέση να το περιγράψω γι’ αυτό παραθέτω ένα κείμενο από το Βιβλίο του Ρομπέρτο Σαβιάνο «γόμορρα» που μπορεί να μην αναφέρεται στο ποδόσφαιρο αλλά απεικονίζει την κατάσταση στο Χαριλάου....



« σαν να υπάρχει κάτι στο σώμα σου που είναι σε θέση να σου υποδείξει πότε βρίσκεσαι αντιμέτωπος με το αληθινό. Μια αλήθεια που δε σου αφηγήθηκαν, δε σου μετέφεραν, δεν τη φωτογράφισαν, αλλά που βρίσκεται εκεί
και σου προσφέρεται. Για να καταλάβεις πως λειτουργούν τα πράγματα, πως εξελίσσεται το παρόν. Δεν υπάρχει σκέψη που να μπορεί να επιβεβαιώσει την αλήθεια αυτού που είδες...»






2 σχόλια:

  1. Όσο θα ζω, χλμ θα γράφω και θα τραγουδώ πως δεν σ' άφησα στα δύσκολα σ' ακολούθησα παντού πιστά ισόβεια και γω στην κερκίδα μαζί ακόμα κι αν πεθάνω ΑΡΗ θα 'μαι κει ΟΥΤ' Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΟΣ ΟΥΤΕ ΚΕΙ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΑΧΟΣ ΟΣΟ ΘΑ ΖΩ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δυνατα πιο δυνατα πιο δυνατα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή